Baba Sorunları Olan Güçlü Çocuklar

Bireyin kişiliğinin oluşumunda; doğuştan getirdikleri,annesi ile ilişkisi,babası ile ilişkisi,anne ve babanın birbirleri ile ilişkisi,çevresel faktörler ve sosyoekonomik koşullar etkendir.Bazen karakterimiz sandığımız özelliklerimizin;yaşanan travmalarımıza ya da yaşayamadıklarımıza,eksik kalmış yanlarımıza bağlı olarak,benliğimizi korumak için geliştirdiğimiz savunma mekanizmaları olduğu ile yüzleşmek terapinin en zor aşamalarındandır.

Bu yazımda “baba” ile ilgili yoksunluğu,eksikliği,travmaları yoğun olan bireylerin bazı ortak taraflarını paylaşacağım.Tabi kişiliğin oluşmasında “çocuk ve baba” ilişkisine karşı annenin tutumu da çocuğun kişilik örüntüsünü ciddi biçimde etkilemektedir.Benim burada bakacağım açı, toplumumuzun ataerkil yapısı,üst neslin ev içinde genellikle erkek egemen anlayışını kabul etmesinden dolayı,annenin çocuk ve baba ilişkisine gerektiği kadar müdahil olmadığı açıdır.

1-Birey kendisini gerçekten sevemez.Değersizlik ve yetersizlik duyguları ile mücadele eder ve kendisini sevmek için genellikle başarıya ve maddi yeterliliğine bağlı koşulları vardır.Evliliklerinde de kendilerini yetersiz hissedecekleri kişileri seçmeleri yüksek bir olasılıktır.

2-Duygularını özgürce yaşamaktan ya da ifade etmekten rahatsız olurlar.Hem duygusal yapıya hem de ketum yapıya sahiptirler.Bu nedenle soğuk,mesafeli görünebilirler.

3-Başkalarından yardım istemekten hoşlanmazlar,bu aslında içsel bir tepkidir.Babadan yana sorunları olan ve anneden destek alamayan çocuk kimseye ihtiyaç duymaması gerektiğini,talep etmemeyi öğrenir.Güçsüz ve zayıf görünmemek onlar için çok önemlidir.

4-Hata yapmaktan korkarlar,tedbirli ilerlemeyi severler,büyük riskler almaktan rahatsız olurlar,eleştirilmekten hoşlanmaz ve savunmaya geçerler.Genellikle ayakları yere basan bir profil verirler fakat konfor alanından çıkmakta zorlanırlar.

5-Başarısızlık,yetersizlik hissi dışında duygusal süreçleri yönetmekte genellikle iyilerdir fakat yardımı reddetseler de destekleyici bir yaklaşım ve anlayışlı bir sevgiye çok ihtiyaç duyarlar.Çünkü kendilerine şefkat ve sevgi vermek onlar için oldukça zordur.

Eğer siz de böyle bir karaktere sahipseniz; kendinizi kendinize mi, ailenize mi, çevrenize mi ispat etmeye çalıştığınıza karar verin.Fakat görülemeyen destek ve anlayışı siz kendinize vermiyorsanız,zamanında bunu size verememiş ebeveynlerinizden çok farklı değilsiniz demektir.Bugün dahi “ben” için yaptığınızı düşündüğünüz iyi şeyler aslında kendinizi koşullu sevmekten başka bir şey olmayabilir.Bir şeyleri aştığınızı düşünürken aslında içinize bakmayı bırakmış olabilirsiniz.Aşmadığnız takdirde kararlarınızı hala ebeveynleriniz verir,mutluluğunuzu her zaman bir koşul satın alır.

Mutluluğun koşulu olsaydı,herkesin mutluluğu aradığı bir yerde,bir gün mutlaka bulunmaz mıydı?

Mutluluk sadece “şimdi ve burada” ve siz sadece onu avcunuzda unuttunuz.