Ebeveynin Ebeveyni Olmak

Bir çocuk, ebeveyninin ebeveyni gibi hissediyorsa çocuk olmasına izin verilmeden büyütülmüştür.Öncelikle annelerin sıklıkla yaptığı hatalar ile başlayalım;

Kız çocuğuna babası ile ilgili yakınmak

Tartışmalarda çocuğun kendisine hak vermesi için manipüle etmek

En mahrem tartışmaları,baba ile ilgili geçmişten bugüne her kötü davranışı ya da eksikleri aktarmak

Kız çocuğuna tüm evin sorumluluğunu vermek

Özellikle ergenlikle birlikte kız çocuğunu “ortak” hatta “evin annesi” gibi görmek

Erkek çocuğuna “kurtarıcı” gözüyle bakmak ve ona bu misyonu edindirmek

Çocuklardan maddi beklentiye girmek

Her sorunlarında çocukların hayat akışlarının önüne kendisinin ve sorunlarının olması gerektiğini düşündürmek

Çocuk bakımı özellikle şu dönem 30 yaş üzeri olan bireylerin üst neslinde çoğunlukla anneye aitti.Bu yüzden bu izleri çocuk anneden çok daha kolay almakta.Fakat babanın da pasif kalması ya da durumu olduğu gibi kabul etmesi de zaten çocuk için yeterliydi.

Bununla birlikte babalar daha çok, erkek çocuklarına bahsettiğimiz tutumu aktarmışlardır.

“Hayatı öğrensin,ben onun yaşındayken…” cümleleri ile başlayan ve kendi yaşadığı negatif unsurların tamamını olmasa da büyük kısmını çocuğuna aktaran babalar,erkek çocuklarının sorumsuz olmasından,şımarık olmasından ve bir evin sorumluluğunu alamayacak olmasından da tedirgin olarak kendisi gibi olması için onun çocukluğundan fedakarlıklar yapmasını,çalışmasını,”büyük adam” olmasını,yaşından büyük sorumluluklar üstlenmesini talep eder.Annenin tutumu, çocuğu -kendini aileye  feda etme- algısına alırken baba daha masum görünen ama yine de çocuk olmasını engelleyici davranışlarda bulunur.Bir erkek çocuğu babasından farklı olmaya çalışırsa,tehdit algılanır ve değersizleştirici tutuma maruz kalmış olur.Aslında o yaşlarda edinilenler,öğretilenler çocuğun içinden -aileye hak vermese dahi- kolay kolay silinmez.Yaş aldıkça anne-babaya benzemek de bu şekilde olur,her ne kadar “Asla onun gibi olmayacağım!” denilse de.

Yetişkinlik dönemlerinde bu kız çocukları ilişkide aşırı fedakar,bağımlı,memnun etme odaklı,mutsuzluğunu gizleyen,ilişkilerini bitiremeyen kişiliğe bürünürler.

Erkek çocukları ise büyüdüklerinde babadan daha az hissederse -özellikle maddi anlamda- depresif,sadece çalışan bireyler olabilecekleri gibi babadan daha güçlü hissetme durumunda narisistik kişiliğe bürünebilirler.

Hepsinin altında kız ya da erkek farketmeksizin değersizlik duygusu hakimdir.Bu şema yıkılması kolay olmayan,terapide farkındalık ile düzelebilecek bir şemadır.Kendinizi memnun etmek için adım atın.Sizi dünyaya getirmiş üst soyunuza karşı onların üstlenmediklerini üstlenmek gibi bir sorumlululuğunuz olamaz.Onlar sizin ÜST soyunuz.Siz kendinizden ve alt soyunuzdan mesulsünüz.