Evlilikte Aileler ile Sınır Çizmek

Birçok çift evlilik yoluna girilmesi ile beraber sorunlar yaşamaya başlıyor çünkü artık bu ilişkide yalnız değiller. Sosyolojik bir değerlendirme yapacak olursak evlilik konusunda talepleri fazla olan bir ülkeyiz. Geleneksel yaklaşımlara ne ölçüde bağlı kalmalıyız, sorunu yaratan aslında nedir, nasıl engel olabiliriz hepsini yanıtlayalım.

Aileler için evlenen kişiler halen onların çocuğudur ve doğru kararlar alması konusunda emin olamayıp çeşitli tavsiyelerde bulunurlar.

Anneler kızlarına genellikle şu şekilde cümleleri kurar; onlar senin büyüğün, alttan al, bir şey derlerse duymamış gibi davran ya da sakın kendini ezdirme, bizim dediğimiz daha doğru, biz daha çok yardımcı olduk onlar eksik yapıyorlar vs. gibi iyi niyetli olsalar da aslında evlilik bir savaşmış gibi aksettiklerini fark etmezler.

Erkek tarafında da işler çok farklı ilerlemez ve bu durum ailelerin ego savaşına döner. Yapılanlar iyilik için mi yapılıyor yoksa üstünlük kanıtlamak için mi? Her ne kadar iyi niyetle çocukları mutlu olsun diye yapılan bazı davranışlar olsa da artık erkek ya da kadın  tek başına referans alınamaz. İşte çatlaklar tam burada oluşmaya başlar. “Oğlumun/ kızımın iyiliği” adı altında yapılan her şey diğer tarafı incitir bazen ezer. Bu da eşler arası gerginliğe sebep olur. Bunu ailelere anlatmak kolay değildir ancak edilgen bir dil kullanarak artık tek başınıza karar vermediğinizi ailelerinize aktarmalısınız.

Kapıyı kapattıktan sonra kendi aile düzeninize birbirinizin ailesini dahil etmeyin, ailelerinizi savunmayın ya da suçlamayın. Bu demek değil ki eşiniz istediği gibi konuşabilir ya da siz her şeye susacaksınız. Ne aileniz eşinize ne de eşiniz ailenize kasten saygısızlık yapmalıdır. Sınır da tam budur.

Evlilikte tek beden hareket etmelisiniz ancak o beden ikinizin de harmanı olmalıdır. Sadece tek tarafın arzusu ile hareket edilirse benliği ihlal edilen kişi öfke atakları gösterebilir.

Bir evlilik ikiden az ya da ikiden fazla beyin kaldırmaz. O evde kendi beyniniz ile oturun.Kendi doğrularınız, kendi arzularınız ile oturun. Unutmayın, evlenince aileler evlenmez. Önemli olan eşiniz ile aynı perspektiften bakabilmenizdir. Yaşanan olayların önemi yoktur,yaşanacakların da. Eşinizin tavrının önemi vardır.İki taraf da birbirini anlayıp beraber karar aldığı sürece, ilişkideki geçirgenlik sınıra dönüşür. Evlilikte ailelerden değil eşten talep ve beklenti olmalıdır. İdeal gelin ya da damat olmak için değil ideal eş olmak için çabalayın. Aileler saygıyı, eş anlaşılmayı hak eder. Ailelerin yaptığı “iyi” ya da kötü hiçbir şey eşiniz ile aranızda sorun olmamalıdır, kimse ailesinden mesul tutulamaz. Aileleri birbiri ile kıyaslamayın, beklentiye girmeyin. Örf adet aksine kimse kimseyi sevmek zorunda değil, kimse çocuğu ile evlendiğiniz için beklentilerinizi karşılamak zorunda değil.

Ne siz vermek istediğinizden fazlasını verin ne de karşının vermek istediklerinden fazlasını bekleyin.