İlişkilerde Kirpi Mesafesi

Soğuk bir kış günü kirpiler ısınmak için bir araya toplanır, fakat birbirlerine sokuldukları zaman dikenleri birbirlerine batar ve canları yanar. Daha sonra uzaklaşmaya başlarlar, ancak bu sefer de üşümeye başlarlar ve ikilemde kalırlar. Yaklaşınca canları yanıyor, uzaklaşınca üşüyorlar. En sonunda hem kendilerini soğuktan koruyacak hem de dikenlerin batmayacağı bir mesafeyi ayarlarlar . Esasında “sağlıklı ilişki” de böyle bir şey. ilişkide yakınlaşma ve mesafenin ayarlanamaması, çiftlerin sürekli birbirleriyle ilgilenilmesini istemesi, bu kirpi mesafesiyle çözülebilir.

Hayatın tek düzeliğinden kaçıp insanların arasına sığınmak için birleşme ve insanların dayanılmaz hatalarının verdiği acıdan kendimizi korumak için uzaklaşma ihtiyacı birbirini takip eder.

       Kirpi ikilemi bu nedenle, insanların sadece aşk hayatlarında değil; tüm ilişki türlerinde arada yeteri kadar mesafe bırakmaları gerektiğini, kişisel alana saygı gösterilmesinin önemini savunur. Bunun yanı sıra insanlarla aradaki mesafeyi çok açmanın da donmaya, yani yalnızlık hissine neden olabileceğini söyler.

      Sağlık bir ilişki, doğru mesafeyi bırakmakta ve doğru sınırı çizmekte bitiyor. İlişkilerde dengeyi sağlamak ve korumak için bu metafor oldukça önemlidir.