Kültürlerarası Ebeveynlik

Günümüzde yaşam şartları, ekonomik şartları derken ebeveynlerin de stilleri değişmeye başladı. Önceden aileler sadece çocuklarının iyi bir meslek edinme ve çocuklarının kendi hayat standartları üzerinde bir çizelge oluşturmuyorlardı. Ama zamanımız ebeveynleri çocukların üzerinde bir kaygı yaratarak, daha fazla çalışması gerektiği veya kendi seçtiği meslekleri çocuklarına yaptırmak mecburiyetinde bırakıyorlar. Her anne ve baba çocukları üzerinde söz hakkına sahiptir. Çocuk için ebeveyn çok önemlidir. Ebeveynlik demek , çocuğun her istediğine, yaşam şartına , isteklerine , davranışlarına karışılacaktır anlamı taşımamalıdır. Bu tarzda büyüyen çocuklarda düşük özgüven, kaygı, onaylanma ihtiyacı ve depresyon gibi mental bozukluklar meydana gelebilir. Çocuklar kendi hür iradeleri ile karar verdiklerinde başarı oranları bununla da birlikte doğru orantılı şekilde ilerlemektedir. Muhakeme yeteneği güçlü, davranışları daha sağlıklı, düşünme yetilerinin güçlenmesine ve zeka becerilerinin geliştirilmesi adına pozitif bir etki yapmaktadır. Peki bu durum ve değişen koşullarda çocuklarımıza nasıl davranmalıyız? Öncelikle çocuklarımızın fikir ve düşüncelerine saygı duymalıyız. Onlar bizler gibi düşünmek zorunda değil. Kendi verdiklerini kararların sorumluluklarını almayı öğrenmeliler. Bazen bizler ile fikir çatışmaları yaşayabilirler. Bizler bu noktada fikirlerimizi beyan edip, en son kararı kendilerinin vermesini sağlamalıyız. Destek olmalıyız, yanlış yapsalar bile. Her zaman ve her koşulda onların yanında olduğumuzu bilmeleri çocuklarımıza güç verebilir. Koruma iç güdüsü ile bazen onları koruduğumuzu zannediyoruz ama bu yanlış bir tutum oluyor. Çocuklarımızın bireyselleşmelerini destekleyelim. Onlara engel olmayalım.. Bireyselleşemeyen her birey, olgunlaşması geç gerçekleşecektir..