Munchausen by Proxy Sendromu Nedir?

Çocuğun özbakımını veren kişinin çocukta yapay ( gerçek olmayan) hastalık semptomları yaratarak, çocuğu gerekli olmayan tıbbi müdahalelere maruz bırakması olarak tanımlanan bir çocuk istismarı türüdür.

Munchausen by Proxy Sendromu 1977 yılında Meadow tarafından ( bakım verenin oluşturduğu yapay bozukluk ) olarak tanımlanmıştır.

İstismar sürecinde çocuğun gerekli olmayan tıbbi tedavilere maruz bırakılması çoğu zaman fiziksel olarak kalıcı hasarlara sebep olmakla birlikte ölümle sonuçlanabilmektedir.

MUNCHAUSEN SENDROMUNUN ETİYOLOJİSİ

Munchausen Sendromu Etiyolojik olarak incelendiğinde;

Kişinin çok ağır çocukluk travmaları yaşamış olması, sevdiği birini genç yaşta kaybetmiş olması, yalnız kalması ve terk edilmesi gibi etkenler gözlemlenmiştir.

Kişinin bunu yapmasının en önemli nedenlerinden biri çevresinde “ iyi bakım veren kişi” modeli oluşturmak ve takdir edilmek. Bakım veren kişi takdir edildikçe çocuktaki semptomlar daha da ağırlaşmaya başlar.

Ayrıca, histrionik ve bordeline kişilik örüntülerine sahip olanlar ve geçmişinde cinsel istismar öyküsü yer alan kişilerde Muchausen Sendromuna sıkça rastlanılmaktadır.

MUNCHAUSEN SENDROMUNUN BELİRTİ VE SEMPTOMLARI:

Bakım veren kişinin çocuğun semptomlarına dair yalanlar söylemesi. Örneğin; çocukta yüksek ateş varmış gibi davranması.
Test ve tahlil sonuçlarını değiştirmesi. Örneğin; çocuğun ateşini yüksek göstermek için termometreyi değiştirmesi.
Çocuğun tıbbi durumunu ağırlaştırması. Örneğin; enfeksiyona neden olmak için çocuğun idrar tahliline kan eklemesi gibi.

MUNCHAUSEN SENDROMUNUN PROGNOZU ( SEYRİ )

Manchausen sendromunun seyri kötüdür. Eğer hastalık geç teşhis edildiyse iyileşme çok nadir görülebilir. Kişide komorbite olarak; duygu durum bozukluğu, anksiyete bozukluğu veya madde kullanım bozukluğu varsa iyileşmenin seyri daha iyi olabilir fakat kişilik bozukluğu olan kişiler iyileşme konusunda yüksek direnç gösterebilirler.

TEDAVİ

Manchausen Sendromu için en etkili tedavi yöntemleri; Psikoterapi ve Bilişsel Davranışçı Terapidir.

Tedavide başarıya ulaşabilmek için hastaların iş birliği içerisinde olması çok önemlidir fakat hastaların çoğu iş birliği yapmaktan kaçınırlar.

Bu yaklaşım tedaviyi başarısız kılabilir.