Neden Pek Çok Erkek İlişkilerinde Bu Kadar Pasif?

Pasif olmak sorun değil ama kötü bir çözümdür.

ANAHTAR NOKTALARI

• Ortaklardan gelen yaygın bir şikayet, diğerinin pasif olduğu, inisiyatif almadığı ve sorumlulukları yerine getirmek için adım atması gerektiğidir.
• Sürücüler, ilişkiyi geleneksel roller açısından görmeyi, çatışmadan kaçınmayı, DEHB'ye sahip olmayı ve eleştirildiğini veya ihmal edildiğini hissetmeyi içerebilir.
• Bu kalıpları değiştirmek, altta yatan sorunları ele almak, kazan-kazan uzlaşmaları oluşturmak ve profesyonel yardım aramak anlamına gelir.

İlk seansta hüsrana uğramış bir eşin şikayet ettiği birçok çift görüyorum: "Kocam/sevgilim asla başlamaz veya bitirmez; Ağır işi ben yapıyormuşum gibi hissediyorum; çocuklara karşı gevşek bir tavır sergiliyor: birlikte bir ekip olarak çalışmıyoruz.”"Bunu daha önce duydun mu?" Soruyorum. O sahip. "Bu doğru mu?" Bazen ayrıntılar üzerinde geçen yıl bir randevu gecesini ne zaman başlattığı, genellikle yatmadan önce çocuklara nasıl yardım ettiği hakkında- bazı tartışmalar oluyor ama evet, neyse ki, çift kimin gerçeklik versiyonunun doğru olduğunu tartışmıyor.Şaşırtıcı olan, bu şikayetlerin aksine, bu aynı adamların genellikle işlerinde çok proaktif olmalarıdır - onlar yönetici ve isteklidirler. Burada neler oluyor? İşte yıllardır gördüğüm birkaç yaygın neden:Geleneksel cinsiyetçi roller açısından düşünürler."Bütün gün çok çalışıyorum ve eve geldiğimde rahatlamak istiyorum." Bu duruş genellikle ebeveynleri tarafından modellenir ve bir eşin içeriden -ev ve çocuklar- sorumlu olduğu, diğerinin, genellikle erkeğin, dışarıyla -iş dünyası, belki çimenlik gibi- sorumlu olduğu bir aile veya etnik kültüre gömülüdür. , araba. Ya da bazen, erkeklerin ve oğlan çocuklarının şımarık olduğu ve ağır işleri kadınların üstlendiği bir ailede büyüdüler.Bu beklentiler, eşleri yarı zamanlı çalıştığında veya çocuklara bakmak için evde kaldığında özellikle sorun yaratabilir—Bütün gün çok çalışıyorum; ne yapıyorsun Her iki ortak da tam zamanlı çalışıyorsa, “Bu haksızlık!” hızla kafaları tokuşturmaya ve dargınlıklara yol açabilir.Eleştirildiklerini, reddedildiklerini ve vazgeçtiklerini hissettiler.Buradaki adam, ne zaman adım atsa ve bir şeyi başlatsa, her zaman direnişle veya eleştiriyle karşılaştığını söylüyor; kendini dışlanmış veya mikro yönetim altında hissediyor ve denemeyi bırakmış durumda. "Tamam, istediğin gibi yap" tavrını benimsiyor.Adamın ihtiyacı olanı -daha fazla takdir, daha fazla şefkat, daha fazla ilgi- alamadığını hissettiği ve geri çekilip kontrol ettiği yukarıdakinin bir varyasyonu : "Bana ihtiyacım olanı vermiyorsun, bu yüzden vermeyeceğim. sana ihtiyacın olanı ver.” Bu siper savaşı, her birinin diğerinin hamle yapmasını beklediği göz kırpma yarışması.Çatışmadan korkarlar.Diğer nedenler ilişkiyi merkez alırken, bu daha çok kişilikle ilgilidir . Sadece başlatmayı düşünmek, erkeği olası çatışma konusunda endişelendiriyor veya üzüyor - partneri kızacak veya mutsuz olacak; bir tartışma olacak - o yüzden geri duruyorlar. Ve aynı kaygı, eşleri hoşlanmadıkları bir şey önerdiğinde veya yaptığında da tetiklenir. Ya aynı fikirde olurlar ve sonra periyodik olarak küçük bir şey yüzünden patlarlar ya da pasif-agresif hale gelirler ve "unutarak" ya da partnerin istediğini ancak kendi yavaş hızlarında yaparak öfkelerini ifade ederler .Bu tür adamlar genellikle işlerinde daha proaktif görünseler de aslında öyle değiller; aynı kaygı mevcuttur. Çatışmayı başlatmıyorlar, sadece üstlerindekilerin yapmalarını söylediklerini yaparak çatışmadan kaçınıyorlar.Dikkat eksikliği bozukluğuna (DEHB) sahiptirler.DEHB'li yetişkinlerin bazı yaygın semptomları erteleme , unutma, bir şeylere başlama ve onları bitirememedir. Sonuç olarak, ortakları, adamın güvenilmez olduğunu, bir takım oyuncusu olmadığını ve ağır işleri yapmak zorunda kaldıklarını düşünüyor.Deseni Değiştirme.Bu davranış kalıplarını değiştirmek, altta yatan bu itici güçlere odaklanmak anlamına gelir. İlişki dengesizse, her iki partnerin de ihtiyaç duyduklarından daha fazlasını elde etme yollarını tartışmanın zamanı geldi. Partnerlerden biri eleştirildiğini hissediyorsa, diğer kişinin sürekli dudaklarını ısırması gerekmez, ancak bu kadar küçümseyici veya kontrolcü görünmemeye dikkat edin.Sorun roller, değerler ve beklentilerle ilgiliyse, çiftlerin her birinin kendi yollarına gitmeyi bıraktıkları ve diğer kişiyi önemsedikleri için eğilmeye istekli oldukları, kazan-kazan uzlaşmaları için çalışması gerekir. Çatışma korkusu veya DEHB ile ilgiliyse , bunlar genellikle ilişkiyi ve günlük yaşamın diğer yönlerini etkileyen bireysel temel sorunlardır .Bunun bir sorun olduğunu kabul etme ve bir çeşit terapi ve ilaçla başa çıkmak mümkündür.