Özel Bir Çocuğa Sahip Aileler
Her doğum aile için karmaşık bir süreci beraberinde getirir. Aileye yeni katılan üyenin yarattığı heyecan ile korku ailenin kafasını karıştırabilir. Her ailede olduğu gibi çocuklarının geleceklerine dair endişe hali, yeterli ebeveyn olabilecek miyim kaygısı ve şuan ne yapmam gerekiyor düşüncesi hakim olmaya başlar. Anne ve baba için yeni rollerine alışmak ve aileye katılan bebeğin ihtiyaçlarına cevap verebilme maratonu başlar.
Doğum ile ailenin yapısı değişir ve büyük bir adaptasyon süreci kendini gösterir. Bebeğin sağlıklı ve normal gelişim göstermesi ailelerin en büyük temennisi olurken bazı aileler için bu süreç biraz daha sancılı geçer. Bu aileler, yuvaya yeni katılan bebeğin sağlık durumundaki farklılıkla diğer ailelerden farklı bir süreç yaşarlar. Bu ailelerimiz doğumda veya sonrasında yavrularının diğer çocuklardan farklı olduğu gerçeğiyle yüzleşen özel gereksinimli çocuğa sahip ailelerdir. Özel gereksinimli çocuklar doğuştan veya sonrasında birtakım farklılıklara sahiptir. Bu farklılıklar; otizm, zihin yetersizliği, süreğen hastalık, bedensel yetersizlikler, görme ve işitme yetersizliği gibi durumlardır.
Bahsedilen durumlar doğumla beraber ortaya çıkabileceği gibi doğum sonrasında da oluşabilir. Çocuklarının sağlıkları için endişe duyan aileler için bu senaryo ailelerin kaçındığı bir durumdur. Aile hem çocuklarının doğumuna/yaşamına adapte olurken hem de ilk defa karşılaştıkları bu farklılıkla mücadele etmek durumunda kalmaktadır. Bu durum söz konusu olduğunda aileler belli duygusal tepkilerden geçerler. Bu tepkiler;
İlk aşamada aile bir şok evresi yaşar. Yoğun duygusal tepkilerin ve suçlamaların olduğu bir aşamadır. Aile için bu sürpriz durumla karşılaştığında ne yapacağını bilemeyebilir. Çevreyle iletişimini sınırlandırabilir. Bir sonraki aşamada aile mevcut durumu reddedebilir. Çocuğun bir sorunu olmadığına ikna olup sağlık sorunlarını görmezden gelebilirler.
İkinci aşamada ise aile karmaşık duygular yaşar. Neden bizim çocuğumuz? Neden böyle oldu? Gibi cümleler kullanarak suçluluk ve öfke hissedebilirler. Bu evrede aile çocukla dışarı çıkmak istemeyebilir. Keşke çocuğumuz olmasaydı gibi ifadeler kullanabilir.
Üçüncü aşamada ise aile durumun farkında olur ve çözüm yolları aramaya başlar. Aile bu aşamada durumu kabullenmeye ve çocuklarıyla birlikte yeni yaşamlarını kurmaya başlarlar.
Bu aşamalar doğrusal bir sıra izlemeyeceği gibi zaman zaman aşamalar arasında geri dönüşler yaşanabilir.
Özel gereksinime sahip çocuğu olan ailelerin ise ihtiyaçlarına bakıldığında çevrelerinin onaylayıcı ve ayrıştırmayan tutumu ruh halleri üzerinde oldukça etkili olur. Eşlerin ve yakın çevrenin desteği ailenin çocuğun kabulü konusunda desteği oldukça arttırır.
Bu durumda olan ebeveynlerin çeşitli sağlık kuruluşlarından, eğitimlerden ve haklardan haberdar olması gerekmektedir. Birçok kurum ve kuruluş desteklerini sağlayacaklardır.
Yaşadığınız süreçte yalnız olmamak için biz sizlerin yanındayız.
Saygılarımla..
